- śródbłonek
- śródbłonekmi-nk- Gen. -a anat. endothelium.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
śródbłonek
Look at other dictionaries:
śródbłonek — m III, D. śródbłoneknka, N. śródbłoneknkiem; lm M. śródbłoneknki anat. «jednowarstwowy, płaski nabłonek wyściełający przedsionki i komory serca, naczynia krwionośne i limfatyczne» … Słownik języka polskiego
śród- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający środek, wnętrze lub położenie centralne, środkowe tego, co nazywa lub do czego nawiązuje druga część złożenia, np. śródmieście, śródbłonek, śródczaszkowy, śródlądowy» … Słownik języka polskiego
